Peşîgirtina koçberiyê rojeva sereke ya desthilatdariya Hollanda û Yêkîtiya Ewropayê ye. Dîwarên keleha Ewropa bilind dibe,operasyonên xelaskirin a saziyên alîkarî bê bandor tên hiştin,pênaberan tên girtin û davêjin derveyî sînor. Bi hezaran mirovan li Akdenîz û çolan dimirin an jî mecbûrî jiyankirina di şert û mercên xerab de tên hiştin... Siyasetmedaran dijminahiya li hemberê pênaberan bilind dikin,di vê navberê da jî bazirganên çekan sînoran dikin qadên leşkeriyê û ji van tiştan jî qezencên mezin bi dest dixin. Welatên dewlemend ên rojavayê bi riya bazirganiya ne wekhev,bazirganiya çekan,piştgirîkirina guhertina avhewayê û destdirêjiyên leşkeriyê sedama bazdan û koçberiya mirovan ava dikin.

        Ji bo ku em têkevin nav çalakiyê gelek sedeman hene. Hun jî tevli No Border Campê bibin,tevli têkoşînên mîna têkoşînkirina li hember nijadperestî û dagirkerî,têkoşîna tevgera avhewayê ya transan û queer,antî-mîlîtarîzm û tekoşîna pênaberan ya ji bo mafên wan bibin û ji bo ku di navbera van têkoşînan de pir ava bikin tevlî atolyeyan bibin,bi mirov û derdorên cuda re têkilî daynin û tevli çalakiyên derveyî parlamento û antî-desthatdar bibin.