Od buntu pańszczyźnianych chłopów do współczesnych protestów robotniczych

W społeczeństwach zachodnich pokutuje głębokie przekonanie o politycznym marazmie mieszkańców Rosji, tolerowaniu każdego reżimu i biernym podporządkowywaniu się władzy. Ma to być efekt spadku po „mongolsko-tatarskim jarzmie” i konsekwencja wielowiekowego  kremlowskiego samodzierżawia. Nic jednak bardziej mylnego. Rosja i Związek Socjalistycznych Republik Radzieckich (ZSRR) w przeciągu ostatnich z górą 100 lat były ustawicznie wstrząsane wystąpieniami, w tym przede wszystkim chłopskimi i robotniczymi. Ani reżim carski, ani bolszewicki, ani putinowski nie uchroniły państwa od okresowych wybuchów niepokojów społecznych. Często o głębokich konsekwencjach społeczno-politycznych.

Kontynuując cykl wykładów o strajkach, przedstawiona zostanie pokrótce historia ruchu strajkowego w Rosji, a także współczesna sytuacja w tym kraju. W związku z wojną w Ukrainie ponownie rozgorzały bowiem dyskusje na temat bierności naszych wschodnich sąsiadów w obliczu reżimu Putina. Powaliły się pytania, czy społeczeństwo rosyjskie obali dyktaturę i tym samym położy kres przelewowi krwi? Historia Rosji, jak mało która, dowodzi, że taki scenariusz jest jak najbardziej możliwy.